Dit soort wormen kunnen ook in uw lichaam voorkomen.

Helaas is er zelfs in moderne ontwikkelde tijden een risico op infectie met wormen. Om dit fenomeen te kunnen behandelen en voorkomen, is het minimaal noodzakelijk om vertrouwd te raken met de belangrijkste soorten wormen.

Soorten wormen

In medische bronnen, waarin je het antwoord kunt vinden op de vraag welke soorten wormen een mens heeft, geven ze gegevens over een enorme variëteit aan variëteiten. Natuurlijk komen bepaalde soorten het meest voor. Volgens de classificatie kunnen ze worden onderverdeeld in 3 hoofdtypen. Dit zijn: rond- en lintwormen, evenals staartvinnen.

rondwormen

De eerste in de lijst met soorten wormen bij mensen is om spoelwormen aan te duiden. Ze worden ook wel nematoden genoemd. Ze hebben hun naam gekregen vanwege de structuur van het lichaam, want als je een dwarsdoorsnede van een persoon maakt, kun je de resulterende rondheid zien. Ondanks het feit dat er meer dan 20 duizend van hun soort in de wereld zijn, worden er meestal maar een paar bij mensen aangetroffen.

De meest voorkomende rondwormen zijn:

• Rondworm. Deze wormen zijn vrij groot van formaat. Ze kunnen een halve meter lang worden. De breedte varieert tussen de 4-5 cm, de kleur is meestal roze, maar kan in verschillende gevallen meer wit of meer rood zijn. Deze wormen zijn voornamelijk gelokaliseerd in de dunne darm, maar in zeldzame gevallen kunnen ze zich ook in de galwegen bevinden. De larven bewegen zich tegelijkertijd vrij gemakkelijk door het lichaam, door de bloedbaan. Hun laatste stop zijn de longen. Het is hier dat er de meest comfortabele omstandigheden zijn voor hun rijping, omdat dit type parasiet tot anaëroben behoort. Wanneer ze levensvatbaarder worden, gaan ze naar de darmen. Rondwormen hebben een lange levensduur, die 12-14 maanden kan zijn. Buiten het menselijk lichaam leven deze wormen in bodemgesteldheid, waar ze dagelijks enkele duizenden eieren leggen;
• Pinwormen. Meestal gevonden bij kinderen, omdat de oorzaak van de infectie slecht gewassen handen of producten kan zijn. Iets minder vaak komen ze het lichaam binnen met stofdeeltjes. Hun grootte is veel kleiner dan die van rondwormen. Mannetjes bereiken een lengte van 3 mm en vrouwtjes - tot 13-14 mm. De kleur is volledig wit. Hun favoriete habitat is het eerste deel van de dikke darm. Eieren worden in de anus gelegd, dichter bij de anus. Hun levensverwachting is ook veel korter dan die van rondwormen, en is slechts een paar maanden.
• Trichinella. Deze bescheiden wormen, die slechts 4 mm lang worden, komen meestal het levende menselijke lichaam binnen als onderdeel van besmet vlees. De larven leven in spierweefsel, voornamelijk in het oog- en kauwweefsel, maar volwassen dieren zitten het liefst in de darmen. Trichinella is een gevaar voor de mens, omdat het zonder de juiste behandeling dodelijk kan zijn.

lintwormen

Lintwormen worden gekenmerkt door een platte lichaamsstructuur en een volledige afwezigheid van het maagdarmkanaal. De lengte van individuen kan enkele meters bereiken, waardoor ze op een lang lint lijken. Ze leven het liefst in de darmen of maagkanalen. Onder hen zijn de volgende soorten:

• Stier lintworm. Dit is een van de grootste soorten lintwormen. De lengte van een persoon kan 15-20 meter bedragen. De worm plakt aan het oppervlak van de dunne darm en begint de stoffen te absorberen die nodig zijn voor een persoon. Zonder de juiste diagnose en behandeling kan hij tot 10 jaar leven. Infectie vindt meestal plaats door het eten van besmet, onvoldoende verhit vlees;
• Dwerg lintworm. Het dankt zijn naam aan zijn kleine formaat, dat gemiddeld 4-5 mm bedraagt. Je kunt met zo'n lintworm besmet raken door slecht gewassen groenten en zelfs vuile handen;
• Breed lint. Nog een groots uitzicht. De lengte kan oplopen tot 10 meter, de breedte is meestal groter dan die van andere wormen. De larven komen het lichaam binnen met geïnfecteerde vissen en groeien in slechts 3, 5 week uit tot een volwassene. Leeft voornamelijk in de dunne darm. De levensverwachting kan tientallen jaren bedragen;
• Echinococcus. Kleine wormen, waarvan de lengte in de regel niet meer dan 5 mm is. Besmetting vindt plaats door besmette dieren: katten en honden. Deze soort onderscheidt zich doordat individuen niet gelokaliseerd zijn in de darmen, maar in de longen of lever. Ze zijn gevaarlijk omdat ze de vorming van cysten kunnen veroorzaken, die later operatief moeten worden verwijderd.

Deze wormen kunnen zeer schadelijk zijn voor het lichaam, dus hoe eerder ze worden ontdekt, hoe beter.

toevalstreffers

Botten zijn, net als lintwormen, platte parasieten vanwege de structuur van hun lichaam. Ze worden ook wel leverwormen genoemd, omdat hun belangrijkste leefgebied de lever en de galwegen zijn. Hun belangrijkste soorten zijn:

• Fluke. Ook bekend als kattenkwaad. Het leeft voornamelijk in rivieren en meren, wat betekent dat het het menselijk lichaam binnendringt samen met geïnfecteerde vissen die een slechte verwerking hebben ondergaan. Huisdieren kunnen als drager fungeren. Individuen zijn vrij klein en bereiken zelden 12-13 mm. In een persoon kunnen ze in absoluut elk orgaan leven;
• Chinese of oosterse toevalstreffer. Het wordt gekenmerkt door een transparante rode tint van het lichaam en een klein formaat, niet meer dan 2, 5 cm, en komt het menselijk lichaam binnen, identiek aan de gewone bot. Het kan dagelijks meer dan 3, 5 duizend eieren leggen;
• Fasciola. Dit is een grotere platworm, de lengte kan 5-7 cm zijn en is alleen levensvatbaar in zoetwateromstandigheden. Het sterft in zoute bronnen. Een persoon kan besmet raken met fasciola door bijvoorbeeld tijdens het baden onbehandeld, verontreinigd water te drinken en ook door planten te eten. Het risico is vooral groot als het om aquatische of wilde soorten gaat.

Leverbotten, hoewel klein van formaat, kunnen gevaarlijk zijn voor de mens. De patiënt kan, naast de standaardsymptomen, koorts krijgen.

De eenvoudigste organismen

De eenvoudigste organismen bestaan al miljoenen jaren op aarde. Tot op heden leest de wetenschap meer dan 14, 5 duizend soorten. Net als andere parasieten is hun favoriete habitat de bodem, het water in reservoirs en natuurlijk het menselijk lichaam. Ze kunnen enige tijd op het oppervlak van groenten en fruit blijven, waarvan het gebruik vaak infecties veroorzaakt.

In de overgrote meerderheid van de gevallen, als het gaat om het infecteren van een persoon met protozoa, wordt Giardia bedoeld. Hun vitaliteit is te benijden. Ze zijn bestand tegen zelfs de meest ongunstige omgevingsomstandigheden.

In hun structuur onderscheiden ze zich door de aanwezigheid van vier paar flagellen en een speciale schijf die een zuigfunctie vervult. Dankzij hen klampt Giardia zich betrouwbaar vast aan het binnenoppervlak van de darm en begint te parasiteren.

Symptomen van manifestatie

Het feit dat wormen in het menselijk lichaam verschenen, kan worden begrepen door een groot aantal tekens. Maar de meeste zijn van algemene aard, wat wijst op de aanwezigheid van een ontstekingsproces. Dit kan de patiënt in verwarring brengen en hem dwingen de oorzaak bij andere ziekten te zoeken.

Dus de patiënt kan tijdens deze periode in zichzelf noteren:

• Vermoeidheid, malaise, vermoeidheid;
• Bleekheid van de huid;
• Duizeligheid en soms hoofdpijn;
• Verhoogde angst, prikkelbaarheid. Bij kinderen is duidelijke agressie te zien;
• Verslechtering van de slaap. Meestal bezorgd over slapeloosheid;
• Pijn in de gewrichten, trekkende sensaties in de spieren;
• Verhoogde speekselvloed.

Vermoeidheid is een van de tekenen van de aanwezigheid van wormen.

De volgende symptomen, die doen denken aan een allergische reactie of ziekten van het maagdarmkanaal, kunnen de patiënt misleiden:

• Geelheid van de huid;
• Uitslag op het lichaam;
• Aanvallen van bronchiale astma;
• Ontlastingsstoornissen: constipatie of diarree;
• Winderigheid;
• Gevoel van misselijkheid, evenals braken;
• Pijn in de buik en hypochondrium;
• Iets verhoogde lichaamstemperatuur.

Maar de meer typische symptomen voor deze situatie, waardoor mensen meestal beginnen te vermoeden dat ze parasieten hebben, zijn:

• Gewichtsverlies zonder duidelijke reden. Tegelijkertijd wordt het erg moeilijk om de vertrokken kilo's terug te geven;
• Jeuk in de anus;
• Bruxisme. Dit fenomeen komt tot uiting in tandenknarsen tijdens de slaap.

Ondanks het feit dat er veel tekenen zijn van de aanwezigheid van parasieten in het lichaam, is dit fenomeen soms volledig asymptomatisch en daarom kunnen mensen zich er maandenlang niet van bewust zijn.

Diagnostiek

Het identificeren van wormen in het lichaam is helemaal niet eenvoudig. De standaardprocedure in dit geval is het onderzoek van uitwerpselen op de eierworm. Ik moet zeggen dat het soms nodig is om 3 tot 5 keer een analyse uit te voeren om wormen in de ontlasting te detecteren.

Hoe u bepaalde soorten wormen kunt identificeren, weet alleen een arts. Het is onmogelijk om dit alleen te doen zonder testresultaten. Afhankelijk van de aanwezige symptomen kan de arts de volgende onderzoeksprocedures voorschrijven:

• Bloed analyse. In dit geval wordt het aantal indicatoren zoals eiwitten en eosinofielen geanalyseerd;
• Analyse van schaafwonden van de anus;
• Vaginale schraapanalyse.

Ook kunnen in sommige gevallen aanvullende maatregelen nodig zijn. Zoals:

• Sputum onderzoek;
• De studie van de samenstelling van urine en gal;
• endoscopie;
• CT-scan;
• Echografie procedure.

Nadat de parasieten zijn geïdentificeerd, stelt de arts een behandelplan op.

Behandeling

Zelfbehandeling van parasieten is niet toegestaan. Dit komt door de volgende factoren:

• De preparaten bevatten een andere werkzame stof, waardoor ze een nadelig effect hebben op verschillende soorten wormen;
• Sommige medicijnen kunnen alleen larven van wormen vernietigen, maar geen volwassenen;
• Alle medicijnen hebben enkele bijwerkingen.

In dit opzicht is het noodzakelijk om geneesmiddelen te selecteren op basis van de resultaten van diagnostische procedures.

Preparaten kunnen de volgende actieve ingrediënten bevatten:

• mebendazol. Het beïnvloedt alleen wormen van het geslacht van pinworms;
• Diethylcarbamazine. Geneesmiddelen op basis daarvan worden voorgeschreven als er filariae in het lichaam van de patiënt zijn;
• Levamisol. Heeft een breed werkingsspectrum. Vernietigt zowel draadwormen als rondwormen, evenals andere wormen;
• Hydroxysinaftoaat bephenia. Bestrijdt effectief rondwormen;
• Albendazol. Noodzakelijk bij de behandeling van ziekten veroorzaakt door echinokokken;
• Piperazine-adipaat. Het wordt gebruikt om spoelwormen en draadwormen uit het lichaam te verwijderen.

Ook de traditionele geneeskunde stond hierin niet aan de kant. Het biedt verschillende manieren die misschien niet altijd in staat zijn om het lichaam van parasieten volledig te reinigen, maar die op zijn minst hun reproductie en ontwikkeling kunnen vertragen.

Voorbeelden van dergelijke methoden zijn:

• Pompoenpitten. Ze worden in hun pure vorm ingenomen of er wordt een afkooksel van gemaakt;
• Zaden van watermeloen. Op dezelfde manier toepassen op pompoen;
• Alsem tinctuur;
• Tinctuur van alcohol en alsemsap;
• Knoflook;
• Boerenwormkruid;
• Zandige immortelle.

Het is belangrijk om erop te letten dat u, voordat u folkmethoden gebruikt, toestemming moet krijgen van uw arts en natuurlijk een allergische reactie op de gebruikte componenten moet uitsluiten.

Wat zijn gevaarlijke wormen voor mensen?

Wormen leven niet alleen in het menselijk lichaam, ze parasiteren letterlijk, nemen nuttige stoffen weg en zuigen ook bloed op. Het lichaam ervaart een staat van bedwelming. Het resultaat van een lang verblijf van wormen in een persoon kan zulke negatieve gevolgen hebben als:

• Verzwakking van het immuunsysteem;
• Overtreding van het maagdarmkanaal. Slechte verteerbaarheid van voedsel, het verschijnen van zweren;
• De ontwikkeling van allergieën;
• vorming van cysten;
• Schade aan de organen waarin ze leven.

En vergeet niet dat sommige soorten parasieten zeer, zeer gevaarlijk zijn. Het negeren van hun aanwezigheid kan leiden tot het slechtste resultaat.

preventie

De overgrote meerderheid van de mensen wordt minstens één keer in hun leven geconfronteerd met wormen. Vooral kinderen hebben hier last van. En dit is heel terecht, naast het feit dat ze een zwakkere immuniteit hebben in vergelijking met volwassenen, negeren ze ook vaak de hygiëneregels.

Over het algemeen zijn methoden die het risico op infectie helpen verminderen helemaal niet ingewikkeld. Ze bedoelen zelf:

• Naleving van de regels voor persoonlijke hygiëne. Handen moeten niet alleen worden afgespoeld, maar grondig worden gewassen met zeep;
• Groenten, fruit, bessen moeten met veel water worden gewassen;
• Elk vlees: vee, gevogelte of vis, moet zeer goed worden gewassen voor het koken. Warmtebehandeling moet ook grondig zijn. Het is niet de moeite waard om risico's te nemen en vlees met bloed te koken als er geen vertrouwen is in de kwaliteit en veiligheid ervan;
• Periodieke antihelminthische profylaxe bij kinderen. U kunt dit het beste doen door een arts te raadplegen;
• Ook zijn vee en huisdieren onderworpen aan profylaxe met geneesmiddelen. Tegelijkertijd maakt het geen verschil of ze op de binnenplaats van een privéwoning of in de kamer zelf wonen. Als een hond of kat rauw vlees eet, moet de preventie van wormen absoluut worden uitgevoerd.

Dergelijke procedures zullen helpen om parasieten zo lang mogelijk niet te ontmoeten.